Markley’s Fevered Brain: Heroes in a Flash: Mark Waid

Dit bericht is ingediend onder:

HOOPPAGINA HOOGTEKENINGEN,
Interviews en kolommen

Wayne Markley

door Wayne Markley

Er zijn schrijvers wiens werk je in de loop van de jaren leest en een beetje als vanzelfsprekend beschouwt, maar als je een stap terug doet en kijkt naar wat ze hebben gedaan, realiseer je je hoe geweldig ze echt zijn. Mark Waid is een van deze schrijvers. Maand na maand heeft hij enkele van de grootste strips geschreven voor zowel Marvel als DC, evenals Archie, Boom!, En anderen, en hij wordt over het algemeen als vanzelfsprekend beschouwd. Hij wordt er niet over gesproken als een Alan Moore, of een Brian Bendis of een Scott Snyder, maar hij is net zo goed, en ik zou beweren, beter dan zij, als je kijkt naar hoeveel geweldige boeken hij in de loop der jaren heeft geschreven. Zoveel als ik van Bendis hou, en ik gebruik hem als een vergelijking als hij ook zeer productief is, ik denk dat het algehele percentage van geweldige boeken uit Bendis ‘van Great Books’. Ik zou een dozijn kolommen over verschillende series Waid kunnen schrijven, heeft geschreven, maar ik ga me concentreren op een paar, van verschillende uitgevers, met verschillende soorten verhalen, maar allemaal geweldig en allemaal met Waid’s duidelijke stijl om een ​​verhaal te vertellen, dat goed is Afgevaardigd en inzichtelijk, en zoals Waid zelf zegt, is karakter gedreven meer dan plotgedreven.

Flash door Mark Waid Vol. 1

Een van de vroegste schrijfopdrachten van Mark Waid bij DC was de Flash. Hij begon als een enorme flash -fan en toen hij de kans kreeg om een ​​van zijn favoriete personages te schrijven, was het teveel om te vragen. Vaak wanneer iemand een grote fan is van een personage en ze dan de kans krijgen om dat personage te schrijven, is het meestal zelfgenoegzaam en niet erg goed. Waid is hierop de uitzondering. Zijn flits toont zijn liefde voor het personage en zijn geschiedenis. DC heeft zojuist het eerste deel van de Flash van Mark Waid uitgebracht die Flash #62-68 en Flash Annuals #4, #5 en de Flash Special #1 heeft verzameld. In deze collectie zie je Waid’s talent voor het creëren van echte mensen die zich afspelen in een fictieve wereld die goed doordacht is en geloofwaardig is. Je ziet veel van wat hij later zou doen met Daredevil, waar hij niet alleen zou kijken naar wat een personage motiveert, zoals Wally West, de Flash of zijn Rogues -galerij, maar ook de kleine stukjes van het personage die altijd in de Achter je hoofd, maar je hebt nooit echt veel nagedacht. Zoals hoe gaat de flitser om met luchtwrijving? Of hoe loopt de flits door vaste objecten? Of misschien mijn favoriet, die sneller is, Wally of Jay Garrett? Ja, in deze collectie vind je verhalen met Wally West, de Gouden Age Flash Jay Garrett en zelfs Barry Allen. Het is ook erg interessant, alleen op basis van deze eerste collectie, hoe invloedrijke Waid’s run op de flitser zou zijn op latere schrijvers zoals Geoff Johns en nog belangrijker op de huidige wedergeboorte, die veel nodig heeft voor Waid’s vroege verhalen maar pluggen in Barry zoals tegenover naar Wally. Het kunstwerk in deze serie is van een verscheidenheid aan mensen, waaronder Carmine Infantino, maar het grootste deel is van Greg Larocque en Jose Marzan Jr. Alle kunst is zeer professioneel, maar het is niet mijn favoriete stijl. Het is heel typerend voor de DC -kunst uit de jaren 1990, die erg standaard uitzag, niet dat dat slecht is. Over het algemeen heb ik echt genoten van deze verhalen, verrassend genoeg. Ik vond ze attent en goed geschreven en vooral vermakelijk. Ik kan niet wachten op de volgende collectie in The Flash van Mark Waid.

Koninkrijk kome

Vele jaren geleden, in 1992, denk ik, in een bar in Philadelphia op een verdeling van de Capital City, dronk ik met James Robinson en Alex Ross. Ross probeerde James te praten om zijn volgende project na wonderen te schrijven. Het gesprek ging verder tijdens het diner met ons drieën en eindigde met James beleefd afname. Een paar jaar later werkte ik bij DC Comics en mijn baas, Neal Pozner, vroeg me om Alex te vragen of hij een Superman -retailposter voor ons zou doen. Ik belde Alex en hij zei dat hij erover zou denken als ik zou ontdekken wat er met zijn voorstel was gebeurd dat hij een paar jaar eerder had ingediend. Ik vroeg hem naar wie hij het heeft gestuurd. Hij zei Archie Godwin. Ik ging naar Archie en vroeg hem of hij het voorstel van Alex had. Hij opende zijn bureaula en zei ja en trok hem eruit. Ik vroeg hem wat hij dacht en hij zei dat hij het nog niet had gelezen, maar dat zou hij doen. Maanden gaan voorbij. Alex doet de poster en een keer per maand vraag ik Archie of hij de kans had om het al te lezen. Uiteindelijk vertelt Archie me dat hij het aan Dan Rasper heeft doorgegeven omdat hij geen tijd had. Zo begon ik te vroeg om Dan te vragen, heb je het al gelezen? Eindelijk tot mijn verbazing zei hij op een middag ja. Hij zei dat het interessant was, maar er was geen schrijver en een voorstel van een kunstenaar zonder schrijver was een grote pijn. Ik wil Alex na al die tijd niet teleurstellen, en hij deed tenslotte de poster voor ons, zei ik tegen Dan: ‘Hoe zit het met Mark Waid? Hij kent de personages en is een goede schrijver. ‘ Dan vertrouwde: “Dat is een goed idee” en de rest is geschiedenis. Ik betwijfel of zelfs Mark het verhaal hierachter weet, dus waarom ik het hier deel. Kingdom Come BEcame veel meer dan het project van Alex, het werd een echte samenwerking tussen een schrijver en een kunstenaar. Het is een verhaal dat zich afspeelt in de toekomst waar de helden te traditioneel zijn en de schurken zijn gemoderniseerd tot het punt waar de helden niet lang een gevecht winnen. Dit was oorspronkelijk een miniserie van vier uitgaven, maar breidde zich later uit naar een hele wereld. De originele miniserie is nu beschikbaar als een mooie collectie en het houdt nog steeds stand als een geweldige lezing. De kunst is adembenemend en is klassiek Alex Ross en de dialoog klopt waar alsof de personages van de pagina’s sprongen. Ik heb geen idee hoeveel van de dialoog Waid was en hoeveel Alex was, maar ik weet dat ze samen bijna het perfecte verhaal hebben samengesteld dat elke DC -fan op zijn plank zou moeten hebben.

Waaghals

Het personage dat de aandacht van mensen leek te trekken toen hij aan het schrijven was, was Daredevil. Waid samen met Chris Samnee (en Paolo Rivera voorafgaand aan Samnee) hebben dit klassieke personage opnieuw uitgevonden. Als een vlinder stond zijn versie van Daredevil uit de duisternis die eerder kwam, maar het was zo licht en mooi. Hij schreef Daredevil van 2011 tot 2015 en dit zijn enkele van, zo niet de beste, Daredevil -verhalen ooit geschreven. Ze zijn niet de donkere en zanderige DD die Frank Miller deed. Dit zijn doordachte, extreem goed uitgezette verhalen die een waaghals laten zien die bijna luchtig was, en het was inzichtelijk en leuk. De verhalen waren pitch perfect en met bijna alle schrijven van Waid was het karaktergedreven. Net als bij zijn flits zou Waid de motivaties van DD en het verleden porren en prikken met een inzicht dat niemand had gedaan. Dit zijn slechts kleine dingen over het personage waar de meeste schrijvers niet eens aan zouden denken, maar wanneer ze in het verhaal worden opgemerkt, zeg je: “Oh ja, dat is duidelijk”. Deze kleine dingen variëren van DD -krachten, tot zijn relaties met zijn kostuum. Deze kleine weetjes laten zien hoeveel gedachte Waid in zijn schrijven en plotten, de personages behandelt alsof ze je beste vrienden zijn en ze dus veel reëler maken dan je typische stripboek. En ik kan niet vergeten om de kunst op Waid’s Daredevil Run, zowel Chris Samnee als Paolo Rivera voor hem, te vermelden, waren perfect voor dit soort verhaal dat werd verteld en gemengd met Waid’s verhalen om een ​​perfecte wereld te creëren. Er zijn een aantal hoogtepunten geweest in de geschiedenis van Daredevil, van Frank Miller tot Brain Bendis tot Ed Brubaker, maar Waid’s DD is het tegenovergestelde van wat ze deden, maar net zo goed, zo niet beter. Het is zeker de moeite waard om deze collecties te zoeken. (Trouwens, Waid en Chris Samnee doen momenteel samen de zwarte weduwe van Marvel).

Archie Vol. 1

Archie -strips hebben de afgelopen jaren besloten hun personages opnieuw op te starten in een modernere stijl en uiterlijk. Voor hun vlaggenschiptitel, Archie, kiezen ze Mark Waid om het boek te schrijven. Deelnamen aan hem op kunst waren Fiona Staples (kwesties #1-3), Annie Wu (nummer 4) en Veronica Fish (kwesties #5 en #6). Al deze zijn verzameld in een zeer mooie handelscollectie van Archie Comics, die een aantal extra’s bevat, zoals alle variantcovers en een hoe het is gemaakt. Zoals ik tot nu toe keer op keer in deze kolom heb gezegd, is Waid een meester in de kern van een personage en het vervolgens uit te werken op manieren die je niet hebt bedacht. Archie is niet anders. Nu is dit niet de klassieke Frank Doyle/Harry Lucey Archie waar ik van hou, maar het is duidelijk een werk van liefde voor Waid en zijn medewerkers. Deze nieuwe visie legt alle essentie van de klassieke archie vast, maar met een zeer moderne uitstraling. Dit zijn voortdurende verhalen met momenten van slapstick die de klassieke dagen herinneren, die, hoewel verschillend bijna net zo goed zijn. Het is niet eerlijk om deze moderne kijk op Archie te vergelijken met de oude Archie, omdat de bedoeling van de uitgever anders is en het een heel ander publiek is dan Archie’s eerste 70 jaar. Ik geniet echt van deze moderne verhalen, omdat ze een mooie mix van drama, humor en een beetje knipogen voor de oude fans hebben. Ik zou deze collectie aanbevelen aan elke stripfan, maar vooral als je op zoek bent naar iets anders dan het traditionele superheldenmateriaal. Mijn enige klacht is in de enkele strips die ze een klassiek Archie -verhaal herdrukken met een inleiding door Waid over waarom hij dat specifieke verhaal heeft gekozen, en de handel laat Waid’s essays en de klassieke herdruk weg. Ik denk dat dit een echte schande is.

Fantastische vier

Zoals ik in het begin zei, heeft Waid zoveel geschreven dat ik het hier niet allemaal zou kunnen behandelen, maar als je meer van zijn werk wilt lezen, zou ik deze collecties van zijn werk aanbevelen: Ka-Zar door Mark Waid en Andy Kubert Volumes 1 & 2, The Fantastic Four van Waid en Wieringo Ultimate Collection Vol. 1-4, (wat misschien wel de beste fantastische vier is sinds Lee en Kirby, het is zo goed) en Captain America Epic Collection: Man Without a Country, dat een groot deel van Waid’s en Ron Garvey’s run op Captain America verzamelt, dat is Ook geweldig. Bovendien schrijft Waid nog steeds enkele van de beste Marvel -boeken van vandaag elke maand inclUding the Avengers (met een episch verhaal met Kang the Conquer), en een van mijn favoriete boeken op dit moment, de kampioenen, alles over de tienerhelden die de Avengers hebben verlaten en proberen beter te zijn dan de groep die ze hebben verlaten. Briljante verhalen vertellen.

Hoewel ik hier veel terrein heb bedekt met het zingen van de lof van Mark Waid, is er zoveel meer dat ik had kunnen zeggen. Ik moedig je sterk aan om wat tijd te nemen en een van zijn boeken te lezen. Ik denk dat je zo onder de indruk zult zijn als ik, en als je naar zijn algehele werkzaamheden kijkt, is het echt geweldig. Mark krijgt misschien niet alle fanpers of bewondering, maar ik zou beweren dat hij vandaag een van de grootste schrijvers van strips is en de afgelopen twintig jaar is geweest.

Dat is alles voor deze tijd. Ik hoop dat iedereen een heerlijke feestdagen heeft, wat je ook kunt vieren. Ik verwelkom uw feedback op deze kolom, wat vindt u van het schrijven van Waid? Ben ik een waanvoorstellingen fanboy? Laat het me weten op mfbway@aol.com of op Facebook op Wayne Markley. Alle opmerkingen die ik hier heb geschreven, zijn van mij, en alleen de mijne en weerspiegelen niet de gedachten of meningen van Westfield -strips of hun werknemers. Dus er! Zoals gewoonlijk,

Dank je.