Ik heb die kloppende natte natte, gedaan me verkeerd, stripboek Blues

Dit bericht is ingediend onder:

HOOPPAGINA HOOGTEKENINGEN,
Interviews en kolommen

Een ietwat vochtige KC bij een honkbalwedstrijd.

Een KC -kolom door KC Carlson

De dingen bewegen samen met het recente overstromingsevenement in onze kelder dat enkele tientallen dozen strips beschadigde. Onze verzekeringsmaatschappij is op een grote manier opgegaan, en nu is het net zoveel als ik om dingen op te ruimen, te reorganiseren en veel veiliger te bewaren.

De verzekeringsmaatschappij stemde ermee in het tapijt in de tv -kamer te vervangen, die naast de stripruimte beneden ligt. Aanvankelijk dachten we dat de kamer volledig aan de overstromingen was ontsnapt, maar binnen 48 uur na de storm begon ik squishy geluiden te horen op verschillende locaties in de kamer, met name rond mijn bureau. Ik realiseerde me niet dat het gebied nat was vanwege de grote plastic mat die ik heb onder mijn rollende bureaustoel. Het duurde een extra dag of zo voordat ik het water onder mijn stoel voorbij de stoelmat knijpt, en al snel hoorde ik “squish, squish, squish” toen ik ergens in mijn algemene bureau liep. Diezelfde dag ontdekten we dat het water uit de stripruimte ook onder de muur was gebaasd naar het gebied waar de tv en andere elektronica waren. Insurance was het ermee eens dat veel meer van deze kamer werd beïnvloed dan we voor het eerst dachten, dus nu is het zoveel als wij tijd vinden om wat nieuw tapijt te kiezen en het geïnstalleerd te krijgen.

Helaas stoppen real-world timingproblemen een ordelijke stroom van dingen voor elkaar. De overstroming vond plaats in het midden van de overgang van Johanna van een oude baan naar een gloednieuwe (nooit de allerbeste tijden in welke omstandigheden dan ook). Bovendien gaf een vooraf geplande uitje met familie Beach aan dat ze een week lang weg zou zijn van het huis. Gelukkig hielden geweldige internetverbindingen verschillende gesprekken op gang tijdens haar afwezigheid, hoewel ik er spijt van had dat ze enigszins moest “werken” tijdens haar familiepauze.

Meer dan alleen strips

Mojo cover met een van Roger’s favoriete bands. Raad eens wie deze Illo heeft geselecteerd!

Ik, ik hou toch niet van het strand – en er waren zeker veel dingen voor mij om hier die week thuis te doen! Mijn eerste taak was om zoveel mogelijk natte dingen uit de kelder te krijgen om te worden weggegooid of gerecycled. Naast strips verzamelde ik ook veel zeer zware glanzende muziek en andere tijdschriften voor thuis entertainment. Deze werden in nog een andere kamer gehouden – die ook overstroomde. Ik bracht veel van de week door met het vervoeren van 40-50 pond (zwaarder gemaakt omdat ze doorweekt waren!) Magazine dozen vol met Home Entertainment Weekly of Q (British Music Mag). Gelukkig ontsnapte mijn bijna complete verzameling Mojo (een nog koeler Brits muziekmagazine … althans toen) aan het water omdat ze in de planken lagen. Planken die uit hun gewicht buigen … maar toch op planken.

Dus, de week J. was weg, er gingen veel dagen ongeveer zo … sta op. Zorg ervoor dat je goede schoenen aanzet. Draag een stel natte dozen boven. Zet ze grondig op een binnenkort te ontkennen vloerkleed om de keukenvloer van hardhout te beschermen. Sluit de kelderdeur. Open de deur om naar de garage te gaan, omdat sommigen briljant het huis creëerde zodat de twee deuren in elkaar achteruit liepen en niet tegelijkertijd konden worden gebruikt. (Twee dagen later realiseerde ik me dat ik gewoon de kelderdeur van zijn scharnieren kon halen. Geen briljante ik …) Draag al het natte spul in de garage om mee te gaan. Herhaal dit tot het bijna in een storing. (Omdat ik meestal ongeveer 50 pond of veel meer nat papier meenam, deden vier of vijf reizen de trap me vrijwel tijdelijk in. Ik geloof nu eigenlijk dat ik 60 jaar oud ben.)

Dan zou ik terug naar beneden gaan (waar het koeler was!) En instortte in een stoel totdat ik klaar was voor de volgende ronde van doen alsof ik een pack -muilezel was. Gelukkig had een van mijn favoriete bands uit de jaren 60-de schildpadden-net twee geremasterde boxsets van al hun zestig materiaal (acht cd’s totaal) opnieuw uitgebracht. Dus ik had thuis entertainment om naar te luisteren bij bijna-ear-split-volume, terwijl de rest van mijn lichaam probeerde op te rusten. Dus, bedankt, samen, Elenore, klinken in slaap (wat ik wilde dat ik was), en zelfs kun je de koeien niet horen! (“Moo, schat!”) Ik luisterde naar de muziek van een album na elke set van vier of vijf reizen op en neer … en op en neer door de trap.

Als je niet recyclen, schat, weet je dat je me de blues gaat geven

Het is goed om te recyclen.

Nadat ik enkele tonnen stinkende, papperige voormalige tijdschriften in de garage had gekregen, was het tijd om de auto te laden en naar het recyclingcentrum van Fitchburg te gaan, zorgvuldig op slechts een mijl van het huis gevonden. Toen we nu ongeveer vier jaar geleden voor het eerst naar dit huis verhuisden, had ik gezworen dat ze dumpsters hadden geïdentificeerd “gemengd papier” (evenals “karton”, “metalen blikjes”, enz.). Nu werd de meerderheid van de afvalcontainers geïdentificeerd “alleen karton”. Wat maakt het uit?!? Waar ging ik al deze tijdschriften plaatsen? Ik heb alles thuis getrokken en op internet geraakt.

Op de veel meer informatieve website van Fitchburg Recycling Center, vond ikDat de enige manier om papier zoals dit te recyclen, was om het in de plastic stoeprandwonden te stoppen waarmee ze iedereen hebben geleverd. Het probleem was voor mij dat ik veel papier had – en nu leek het alsof het een eeuwigheid zou duren om alles te recyclen. Ik vreesde dat als ik een van hun daadwerkelijk grote grote full-size blikjes met natte tijdschriften zou opvullen, het misschien zou kunnen suggereren over hun vrachtwagen, terwijl het werd weggegooid, terwijl ik die beangstigende mechanische arm kon houden die ik nu niet kan stoppen met denken over. Natuurlijk, ik heb misschien wat problemen … snap het … problemen van tijdschriften om af te komen van … oh, laat staan ​​…

RECHTSAF. Dat is dan genoeg. verhuizing op.

Hoe dan ook … na een dag realiseerde ik me dat ik dit soort trappen-klimblokmisbruik niet elke dag kon blijven doen. Gelukkig was ik begonnen met het krijgen van reguliere zendingen van korte stripboxen of tijdschriftdozen uit Westfield. (Kun je denken dat ik lange dozen van het huidige dichtere stripboekenpapier op en neer deze trappen breng?) Ik begon een regime om gewoon de dingen te krijgen die om de dag naar boven moesten gaan (later, elke derde dag, toen ik me realiseerde dat er veel dagen veel te doen was aan mijn bureau). Ik moest ook een beschadigde stripvoorraad krijgen, weet je nog? Verzekeringsbedrijf zoals aanbiedingen en bewijs.

Eerst moest ik rechtstreeks omgaan met de strips die doorweekt werden. Ik ontdekte dat, afhankelijk van de leeftijd van de doos, of waar het in de kamer werd gevonden, sommige dozen veel meer nater werden dan andere. Ik begon hier eerst voor te zorgen-het uitpakken van de problemen van hun doorweekte dozen en ze stapte ze op voor de drie gloednieuwe luchtontvochtigers die we zojuist hadden gekocht. Ik dacht dat deze eenheden zijn gemaakt om overtollige vochtigheid in de lucht te ‘opzuigen’ – dus misschien zouden ze hetzelfde doen als ik ze direct aan het natte uiteinde van een stapel beschadigde stripboeken zou regisseren?

Stapels van natte recente Marvel Mutant -boeken en 1960 en ’70 Archie en ik worden ontembied. (Is dat eigenlijk een woord?)

Ja, ik weet dat het raar lijkt … maar het werkte eigenlijk! Tot op zekere hoogte. De strips werden droog … maar ze waren nog steeds gerimpeld. (Gelukkig heb ik een hele reeks echt zware muziektijdschriften die ze kunnen helpen om ze af te vlakken!) Ik betwijfel of ik ze ooit helemaal plat zal krijgen, maar veel van deze niet-schermen ze professioneel gerestaureerd. Praktisch alle strips die ik begreep, waren eigenlijk waard dat iets niet op de vloer van de kamer werd geplaatst toen ik het opzette. Ze waren in dozen die gemakkelijk werden gered toen de overstromingen begonnen.

Eco-wha?!

Dit is wat er gebeurt wanneer stapels stripboxen nat worden – de bodembox stort onder het gewicht in. Vooral ongemakkelijk is die doos gemarkeerd Westfield -nieuwsbrief. Dat zijn alle problemen die ik heb bewerkt en meestal schreef.

Nadat ze waren geleegd, waren de woken natte dozen meteen weggenomen als de garage, uit elkaar gesplitst en platgedrukt om te worden gerecycled. (Idealiter voordat ze beginnen te stinken!) Het drong tot me door dat ik de natte strips niet rechtstreeks in nieuwe dozen wilde stoppen (en ik ben terecht van de oude, natte kwijt). Dus nam ik een beslissing om een ​​stel oudere, maar momenteel te worden gebruikt, dozen, dus ik had iets om de “natte” strips in te zetten, totdat we eindigen met de verzekeringsmaatschappij. Mijn Archie Comics-collectie is vrij klein (ongeveer 35-40 korte dozen*), dus heb ik een beslissing genomen om die collectie te ‘cadeau’ (omdat het degene is die ik veel actief probeer te voltooien) enkele gloednieuwe dozen. Dan zou ik die oude dozen kunnen gebruiken voor de natte, maar niet-droogachtige water beschadigde strips-denkend aan vooruitgang dat wanneer de tijd komt, ik in staat ben om ze te vervangen, veel daarvan gewoon uit de collectie zullen worden gegooid- Gerimpelde strips en oude dozen helemaal.

(*Ter vergelijking, ik heb waarschijnlijk ongeveer 250-300 DC & Marvel korte dozen.)

De verzamelaar. KC’s alter ego?

Ik heb zojuist het vreemdste stripboekecosysteem ooit opgezet, waardoor mijn veel essentiële strips de nieuwe dozen bieden, die me bieden met een voor de leeftijd geschikte (en uiteindelijk wegwerp) opslag voor de strips die uiteindelijk gaan bye-bye. Ik denk dat ik me voel als de hoge evolutionaire of zoiets. (Hoogstwaarschijnlijk ben ik veel meer op de verzamelaar, eigenlijk …)

Pardon … Roger heeft me net verteld dat ik mijn limiet voor woordspelingen voor deze kolom heb overtroffen … wat? … geen kolom … jaar?!? (zucht…)

Hoe dan ook, Johanna lijkt bezorgd dat ik de laatste tijd misschien te veel tijd in de kelder doorbreng – vooral met al dat natte pulppapier en vreemde dampen en wat dat spul ook is, dat verpakkingstape verandert in als het oud en nat wordt. Bovendien maakt het beheren van al dit papier mijn huid zo snel uitdrogen dat ik minstens twee keer per dag volledig nieuwe handen groeit. Ze gelooft ook dat deze dampen me misschien niet echt goed doen. Dus misschien zou ik nu moeten stoppen met componeren … en een tijdje naar boven gaan.

Zie je volgende week!

______________________________________

KC Carlson zegt: Hé, mijn huis is tenminste niet opgeblazen – zoals het huis drie blokken hier vanaf hier afgelopen vrijdag. (True Story!)

Westfield Comics is niet verantwoordelijk voor de domme dingen die KC zegt. Vooral dat ding dat je echt irriteerde. Natte strips zijn taai. Geniet echter van nietjes!